Net aangekomen in mijn B&B en na een heerlijk warme douche is het tijd om iets te schrijven. Gisteren dus van Helden naar Thorn. Prachtig zonnig weer een omdat ik nog weinig zon op mijn gezicht heb gehad dit jaar scheelde het niet veel of ik was zowaar verbrand. En zonnebrand heb ik niet bij me. De route die ik had gekozen liep via het Leudal. Een prachtig stuk natuur ook al zijn de bomen nog niet groen. Bijzonder aardig om te zien is de Leumolen die zowaar in bedrijf was. Lijnzaad vermalen voor de olie. Ook bijzonder is een baileybrug die de geallieerden er in de 2e wereldoorlog hebben neergelegd. Ik heb hier een stuk met iemand samen gelopen die het gebied goed kende. Hij bracht mij naar de mooiste plekken, althans dat vond hij. En ik moet zeggen het was het omlopen waard. Dan verder naar Thorn via oa de Napoleonsweg en de plassen die ontstaan zijn door de zandwinning. Thorn is een heel leuke oude plaats, vooral bekend om de vele witte huizen. In trek bij de toeristen die dik in de jassen en in de zon toch een terrasje wilde meepikken. Ik vond het te koud.

Vanmorgen keek mijn gastvrouw hoe het weer er vandaag zou uitzien en tot onze verbazing gaf buienradar aan dat het sneeuwde in Thorn. Ik zei nog dat er wellicht nog een plaats in Oostenrijk is die ook zo heet maar toen we buiten keken sneeuwde het inderdaad. Groter contrast met de dag ervoor kon niet. Het bericht hierover naar huis ontlokte zoon Arian de vraag of ik wel de goede kant uitliep. Het was snel weer voorbij en sneeuw ging over in een beetje regen. Koud was het wel. De tocht ging door mooi gebied en voor het eerst door een stukje België. Niet voor niets het het pad het grenslandpad. Via Stramproy, waar ik maar wat warm heb gegeten omdat ik nu in een b&b zit zonder eetgelegenheden in de buurt, ben ik dus nu aan het eind van mijn 1e dag op weg naar de kust. En de zon schijnt weer!!!